Awak....tika saya tulis warkah ini, awak sudah pergi jauh.
Saya tahu saya tak pernah dapat halang awak, sebab itu saya biarkan awk pergi.
Awak.... andai saya boleh ulang kesilapan lampau,
saya akan berjanji saya takkan buat silap pada awak.
Awak.... masa awak bersama dengan saya, awaklah ajar saya erti hidup ini.
Dengan awaklah saya kenal apa itu kehidupan.
Dan disebabkan awaklah saya tak pernah tangisi masa silam saya.
Sebab awak selalu pesan, jangan dikenang kisah yang lalu.
Awak... awak selalu cakap, awak akan sentiasa berdiri teguh di belakang saya.
Tapi, kenapa akhirnya awak pergi?
Tapi, awak jugak selalu ungkap,
"saya akan sentiasa ada dalam setiap nafas awak"
kerana keramat azimat itulah saya sentiasa bersemangat
sebab itu saya yakin awak akan selalu ada dengan saya
Awak... awak jarang ungkap kata sayang kat saya
awak suka cakap "biar saya sendiri tahu tentang hati saya"
tahukah awak ....
saya menagih ungkapan itu sehingga saat awak pergi.
tapi kenapa?
kenapa sukar sangat utk awak ungkapkan ....
Awak ketahuilah saya ....
Sayang awak~
No comments:
Post a Comment